De Liefdesbatterij

We maken het allemaal mee, de juiste keuze denken te maken. We maken allemaal wel eens een keuze waarvan je later spijt hebt of onverstandig vond. En soms maken we herhaaldelijk dezelfde keuze zonder ons ervan bewust te zijn dat ze dezelfde beweegredenen hebben. We maken een keuze… en op dát moment is het dan ook de juiste keuze.

Zo ben ik ook verschillende relaties aangegaan waarvan ik dacht dat ze totaal anders waren en telkens weer dacht ik dat ik wel verstandiger zou zijn na de laatste ‘les’. . Maar niets bleek waar. De relaties waren inhoudelijk anders maar de vorm was hetzelfde. Het duurde even voordat ik erachter kwam dat een hechtingsproblematiek vanuit de kinderjaren eraan ten grondslag lag en ik met eenzelfde verlangen telkens weer mijn vriendjes uitzocht. Een verlangen om verbinding te krijgen met de ander. Wanneer de eerste hoofdstukken gelezen waren dan zochten we verbinding via vakanties, een bedrijf, een huis zoeken, keuken verbouwen, dansles, kinderen krijgen. En toch was er weer die leegte als ‘het project’ weer klaar was. Dan volgden de verwijten naar elkaar omdat de ander de verantwoordelijkheid niet nam om mij gelukkig te maken. De vele ervaringen hebben mij uiteindelijk de inzichten getoond. Voor mij was dit een verlatingsangst. Een gegeven wat nu een hype lijkt te zijn en bijna in iedere relatie een dans aangaat met de verbindingsangst-type. Ik zie in menig scheiding dat deze dans uitgedanst is en men al zonder enig pauze weer een nieuwe dans start. Bang om alleen te zijn, geen verbinding te hebben, eenzaamheid. In een bepaalde context was het er wel, het gevoel van eenzaamheid, en andere weer niet. Ik kon prima alleen zijn en was zeer zelfstandig. Maar echt alleen zijn is wanneer ook niemand emotioneel verbonden is met mij. Voor mij werd het dan ook langzamerhand duidelijk; had ik een emotionele verbinding met mezelf? Kon ik op mezelf bouwen in moeilijke en fijne tijden? Kon ik met mezelf in beraad, een goed gesprek aangaan? Kon ik mijn kind en mijn moeder zijn? Pas na vele jaren en met een uitgeputte bron maakte ik de beste keuze; een verbinding met mezelf aangaan. Afkicken van relaties en ‘projectjes’. Het werd tijd dat ik mezelf kon opladen met een onuitputtelijke energiebron en niet meer afhankelijk was schaarse energiebronnen.

 

 De Liefdesbatterij

Stel wij mensen leven met een batterij die telkens opgeladen moet worden, de liefdesbatterij. Want elk mens heeft liefde nodig om gezond te zijn. Het opladen kan voor iedereen anders zijn. Een batterij kent 10 buisjes die gevuld moeten blijven om liefdevol vervuld te zijn (gebaseerd op de liefdesvaten van John Gray). Vergelijk het plaatje met een krachtige batterij, de kernreactor. 

1. Spiritualiteit. We hebben het nodig om spiritueel verbonden te zijn, in contact met onze zielskern of in relatie met de kosmos of hogere macht. Voor iedereen is dit anders. Meditatie is een manier om deze buis te vullen. Vanuit een religie kan meditatie plaatsvinden maar ook gewoon door te leren in stilte te zijn tijdens een wandeling of mindfull in het leven te staan. Wat betekend dat alles met aandacht gedaan wordt en je bewust bent van alle zintuigen, bij alles wat je doet. Het denken zoveel mogelijk leren uit te schakelen.

 

2. Onvoorwaardelijk liefde. Wanneer we niet met een liefdevolle en tevreden manier met onze emotionele ervaring van het leven omgaan is het nodig dit buisje bij te vullen. Vaak zoeken we dan een therapeut en mensen in een directe omgeving op. Maar wanneer deze persoon dit buisje zelf chronisch leeg heeft, dan raken we teleurgesteld en blijven we in een emotioneel tekort. Zoek daarom mensen op die hun onvoorwaardelijke liefdesbuisje goed gevuld hebben en zijn lotgenoten niet altijd de juiste omgeving, afhankelijk van hun eigen stadium in het proces. Is hun buisje ook leeg dan tappen ze misschien bij jou de energie af.

 

3. Plezier. Vriendschappen zijn belangrijk om plezier te hebben in het leven. Voor iedereen is het vullen van de batterij weer anders. De één heeft meer onvoorwaardelijke liefde nodig en de ander plezier. En soms is eerst de Onvoorwaardelijke liefde nodig om plezier te kunnen vullen. Want vriendschappen aangaan kan voor sommigen erg moeilijk zijn en moet er eerst gewerkt worden aan de emotionele ervaringen. Vriendschappen helpen ons te aanvaarden zoals we zijn.

 

4. Gelijkwaardigheid. Ervaren dat je deel van de samenleving bent. Gelijkgestemdheid, eenheid, verbinding. Daarom gaan we naar concerten, bij een teamsport of een lotgenotengroep. We willen het gevoel erbij te horen en een gelijke te zijn. Soms kan het zijn dat je in de jonge jaren dit te weinig gehad hebt en komt de behoefte om dit op latere leeftijd in te halen. Dit buisje wil ook gevuld worden om de batterij te laden.

  

5. Zelfliefde. Voor het vullen van dit buisje moet je ervoor zorgen dat jij op de eerste plaats komt. Hierin vraag jij jezelf af wat jij wilt en jou gelukkig maakt. Natuurlijk wil je anderen gelukkig maken maar dat doe je met een ander buisje. Maar ga weg van de anderen. Wees ook eens nieuwsgierig en onderzoek plekken waar je nog nooit geweest bent en je ook niet meer terugkomt zodat je eens helemaal gek kunt doen. Om jezelf lief te hebben moet je jezelf toestemming geven te experimenteren met het leven. Wanneer een ober je vraagt wat je wilt eten en je antwoord, “wat je hebt”, krijg je allemaal kliekjes. Wil jij de kliekjes van de wereld zijn?

 

6. Relaties. Hierin deel jij jezelf met iemand anders. Waarin je elkaar volkomen vertrouwt. Het in balans brengen van je mannelijke en vrouwelijke kant door in contact te komen met iemand van het andere geslacht. Dat hoeft niet persé een intieme relatie te zijn. Het hoeft evenmin een perfecte relatie te zijn. Zielsverwanten zijn nooit volmaakt, maar voor jou volmaakt als partner. Je trekt altijd de partner aan die op dat moment jouw liefdesbatterij spiegelt.

 

7. Onvoorwaardelijk geven. Onvoorwaardelijke liefde geven is de verantwoordelijkheid nemen voor de behoefte van anderen en een wezenlijke eis van de ziel. We kunnen ons niet verder ontwikkelen als we voor onze 35^e geen mogelijkheden creëren waarin we onvoorwaardelijk geven. We hebben het nodig om nodig te zijn. (Klein)kinderen zijn een uitstekende manier om dit buisje te vullen. En wanneer dit niet mogelijk is kunnen dieren hierin ook volstaan. Maar om dit buisje ideaal te maken moeten de eerste 6 buisjes vol zijn om over te kunnen lopen naar onze kinderen. Wanneer dit buisje ongevuld blijft dat zien we verstoringen in ongelijkwaardige relaties (de partner wordt bemoederd, een partner wordt een therapeut). Vrijwilligerswerk alleen is niet voldoende, wat de voorwaardelijkheid blijft eenzijdig. Je kan jarenlang geven maar als je nooit hetzelfde terugkrijgt dan raak je leeg. En mensen voelen zich afgunstig als ze meer geven dan ze terugkrijgen.

  

 

8. Altruïsme. Onbaatzuchtig teruggeven aan de gemeenschap. We zijn afhankelijk van elkaar binnen de gemeenschap. Elke daad heeft gevolgen, goed of schadelijk, Daarom geven we terug aan de gemeenschap in goede daden. Vrijwilligerswerk is een manier om terug te geven wat je hebt ontvangen in je leven. Maar blijf ervoor zorgen dat de andere buisjes gevuld blijven. Zonder het blijven vullen van de andere buisjes is er geen energie voor altruïsme.

 

©LeoniePoth